Śnieżna pani-Z pamiętnika publicznego Znajomej

Robię to, aby poćwiczyć pisanie, będą tu bardziej wymyślone historię.  Pamiętnika swojego nie pisze- chyba, że można wliczyć, szereg, opowiadań (wymyślonych) z różnych dni oraz wymyślone różne historie lub historyjki XD
To będzie dla mnie wyzwanie-aby opisać grę w formie opowiadań, które kogokolwiek
mogą zainteresować  XD
________________________________________________________

Zdarza się tak, że dana mysz nie chce już swojego naturalnego futerka jakie otrzymało od Kreatorów (inaczej zwani adminów), dlatego wybiera się do miejsca zwanego: sklepem lub po prostu: idę coś kupić.

Czas: bez ograniczeń
Miejsce: nie wiem, zgubiłam się
Misja: odnaleźć drogę
Mapa: ze śniegiem...

       Raz miałam nieszczęście to zobaczyć: widziałam jak mysz kupuje sztywny kostium białej myszy. Aż strach pomyśleć czy to z kogoś zdzierali. Kosztuję to mnóstwo jedzenia, które gromadzimy właśnie w sklepie tylko na kupowanie tam lub na tworzenie własnych map (ale o tym może kiedy indziej).

        Widziałam jak jedna z myszy o białych włosach i prawie zgolonym futrze, trzymała nad sobą białą mysz. W popłochu uciekłam. Jednak wpadłam w zasadzkę. Jak nowomysz wpadłam do klatki z drewna. Przy mnie pojawiła się ona: Śniegulca, którą wcześniej widziałam jak trzyma białą mysz. Teraz miała na sobie białe wręcz lodowe futro,a jej oczy... były przerażające. Ucichłam.

        Przykucnęłam, modląc się do Mysiego Boga o pomoc. Śniegulcę zwężały się oczy. Powiedziała, że jedynie na kogo możemy liczyć to na siebie i zaczęła rozpalać ognisko. Gdy ogień się rozpalił intensywnie wpatrywała się w ogień. Miała racje.

       Wtedy zrozumiałam dwie rzeczy. Mysi Bóg pomoże tylko tym co działają, a nie siedzą bezmyślnie. Drugie to ona nie dała mi żadnego powodu, aby się bać.Kupiła futro w "idę coś kupić", a ja uciekłam i wpadłam w jakąś pułapkę, która ciągle się uaktywnia jak ktoś przebiegnie. Jak nowomysz w klatce. Nie wiedząc co zrobić, zaczęłam nucić pieśń o koralach nocy. Kiedy zaczęłam wydawać dźwięki przyjazne, ona się uśmiechnęła. Podeszła i otworzyła pułapkę. Wtedy już wiedziałam kim jest, ale przysiadłam koło niej ciesząc się ciepłem ognia i jej skąpym uśmiechem.

Zdjęcie doklejone:

Pomysł na historyjkę... Mesmera kiedyś stworzyła komiks o tym jak była złą królową. Pomyślałam, że warto inaczej przedstawić te historię ;)
HA!
Mesmera ja mam jeszcze zdjęcia kiedy ty nie byłaś zielona! ;)